Anonimowa pieśń o Zwiastowaniu i Poczęciu Maryi powstała zapewne w pierwszej połowie XV w. Znane są dwie jej redakcje. Pierwsza pochodzi z zaginionego dzisiaj zbioru tzw. Pieśni łysogórskich, skopiowanego po r. 1470 w klasztorze benedyktynów na Łysej Górze przez Andrzeja ze Słupi (1440-po 1497). W skład "cyklu łysogórskiego" wchodziły pieśni Posłuchajcie, bracia miła, Radości wam powiedam, Mocne Boskie tajemności, Zdrowaś, krolewno wyborna, O Ciało Boga żywego. Na podstawie odpisu sporządzonego przez Łukasza Gołębiowskiego tekst pieśni opublikował Wacław A. Maciejowski (Piśmiennictwo polskie od czasów najdawniejszych aż do roku 1830, t. 3: Dodatki, Warszawa 1852.
Drugą , starszą i poprawniejszą redakcję pieśni Mocne Boskie tajemności odnalazł Aleksander Brückner w rękopisie Biblioteki Narodowej w Warszawie (sygn. 3347; dawniej: Pet. Lat. II 119) z poł. XV w. Występującego w tekście "mistrza Macieja" Brückner utożsamiał z wybitnym kaznodzieją Maciejem z Raciąża (zm. 1483/4), zaś samą pieśń skłonny był uznać za rodzaj amplifikowanej parafrazy powstałego wcześniej utworu Radości wam powiedam.
Pieśń Mocne Boskie tajemności składa się ze strof trójdzielnych pod względem budowy rytmicznej (schemat: versus - versus - repetitio). W swej zasadniczej części posiada charakter epicki: po wezwaniu "wiernego krześcijaństwa" do słuchania następują trzy strofy wprowadzające w temat, następnie oparta na apokryfach opowieść o cudownym poczęciu Maryi, o jej młodości, oparta na ewangelii historia zwiastowania, wariantowe zwrotki pochwalne oraz modlitewne zakończenie.
Tekst starszej redakcji pieśni podaję za rękopisem Biblioteki Narodowej w Warszawie.