Mistrz przemowił wielmi skromnie:
Lęknąłem się, eż nic po mnie44.
Ta mi rzecz45 barzo niemiła,
Iżeś mię tako postraszyła;
By była co przykrego przemowiła,
Zerwałaby się we mnie każda żyła;
Nagle by mię umorzyła
I duszę by wypędziła.
Proszę ciebie, ostęp mało46,
Boć nie wiem, coć mi się stało:
Mgleję wszytek i bladzieję,
Straciłem zdrowie i nadzieję.
Racz rzucić ot siebie kosę,
Ać47 swoję głowę podniosę!
Mors dicit:
Darma, mistrzu, twoja mowa,
Tegom ci uczynić nie gotowa.
Dzirżę kosę na rejistrze48,
Siekę doktory i mistrze,
Zawżdy ją gotową noszę,
Przez dzi<ę>ki noclegu proszę.
Wstań ku mnie, możesz mi wierzać,
Nie chcęć się dzisia zniewierzać49!
Wstał mistrz jedwo lelejąc się50,
Drżą mu nogi, przelęknął się.
Magister dicit:51
Miła Śmierci, gdzieś się wzięła,
Dawno-liś się urodziła?
Rad bych wiedział do ostatka52,
Gdzie twoj ociec albo matka.
Mors dicit:
Gdy stworzył Bog człowieka,
Iżby był żyw eż do wieka53,
Stworzył Bog Jewę z kości
Adamowi ku radości.
Dał jemu moc nad źwierzęty,
By panował jako święty;
Podał54 jemu ryby s morza
Chcąc go zbawić wszego gorza55;
Polecił mu rajskie sady
Chcąc ji zbawić wszej biady.
To wszytko w jego moc dał,
Jedno mu drzewo zakazał,
By go owszejki56 nie ruszał
Ani się na nie pokuszał57,
Rzeknąc jemu: "Jedno ruszysz,
Tedy pewno58 umrzeć musisz!"
Ale zły duch Jewę zdradził,
Gdy jej owoc ruszyć radził.
Ewa się ułakomiła,
Śmiałość59 uczyniła.
W ten czas się ja poczęła,
Gdy Ewa jabłko ruszyła,
Adamowi jebłka dała,
A ja w onem jebłku była.
Adam mie w jebłce ukusił60,
Przeto przez mię umrzeć musił -
W tem Boga barzo obraził
I wszytko swe plemię zaraził.
Magister dicit:
Miła Śmirci, racz mi wzjewić61,
Przecz62 chcesz ludzie żywota zbawić63,
Czemu twą łaskę stracili,
Zać64 co złego uczynili?
Chcem do ciebie poczty65 nosić,
Aby się dała przeprosić;
Dałbych dobry kołacz upiec,
Bych mogł przed tobą uciec.
Objaśnienia
43 Magister respondit (łac.) - Mistrz odpowiedział. 44 eż nic po mnie - że jestem zgubiony. 45 rzecz - tu: sytuacja, wydarzenie. 46 ostęp mało - odsuń się trochę. 47 Ać - niech. 48 Dzirżę kosę na rejistrze - trzymam kosę w pogotowiu. 49 zniewierzać - sprzeniewierzać. 50 jedwo lelejąc się - ledwie się chwiejąc. 51 Magister dicit (łac.) - Mistrz mówi. 52 do ostatka - do końca, dokładnie. 53 do wieka - wiecznie. 54 Podał - powierzył, przekazał. 55 zbawić wszego gorza - uchronić od wszelkiej nędzy. 56 owszejki - wcale, w ogóle. 57 pokuszał - próbował, usiłował. 58 pewno - na pewno. 59 Śmiałość - zuchwałość. 60 ukusił - ugryzł, zjadł. 61 wzjewić - wyjawić, powiedzieć. 62 Przecz - dlaczego. 63 zbawić - pozbawić. 64 Zać - czy ci. 65 poczty - dary, upominki.