<1.> Błogosławiony mąż, jen jest nie chodził w radzie niemiłościwych i też na drodze grzesznych nie stał, i na stolcu wrzedliwości nie siedział,
2. ale w zakonie Pańskim wola jego i w zakonie jego rozmyślać będzie we dnie i w nocy.
3. A będzie jako drzewo, ktore szczepione jest podle stokow wod, ktore owoc swoj da czasu swego,
4. a list jego nie spadnie, i wszytki rzeczy, ktorekolwiek uczyni, szczesne będą.
5. Nie tako niemiłościwi, nie tako, ale jako proch, ktory rzuca wiatr od oblicza ziemie.
6. Przeto nie postawają niemiłościwi w sądzie ani grzeszni w radzie sprawiedliwych,
7. iże uznał Pan drogę sprawiedliwych, a droga niemiłosiernych zaginie.
8. Chwała Ojcu i Synu, i Duchu Świętemu, jako była na początku i ninie, i zawżdy, i na wieki wiekom. Amen.
Psalm Dawidow 2
Quare fremuerunt gentes.
1. Czemu gniewało sie pogaństwo i ludzie myślili prozności?
2. Stali krolowie ziemie i książęta zeszli sie pospołu naprzeciwko Panu i naprzeciwko pomazańcu jego.
3. Rozłommy przekowy ich i zdrzućmy od nas jarzmo ich.
4. Ten przebywa w niebiesiech, naśmiewać sie będzie z [s]nich, i Pan naśmiewać będzie je.
5. Tedy będzie mowić do nich w gniewie swoim i w osierdziu swem zasmuci je.
6. Ale ja ustanowionym krolem od niego na Syjon, gorze świętej jego, przepowiadając przykazanie jego.
7. Pan rzekł do mnie: Syn moj jesteś ty, ja dzisia porodziłem ciebie.
8. Pożądaj ode mnie, i dam tobie pogany w dziedzictwo twoje i w dzierżenie twoje granice ziemie.
9. Rządzić będziesz je w mietle żelaznej i jako sąd zdunowy złamiesz je.
10. A ninie, krolowie, rozumiejcie, nauczcie sie, ktorzy sądzicie ziemię.
11. Służcie Panu w bojaźni i wśpiewajcie jemu ze drżenim.
12. Przymicie karanie, aby niegdy nie rozgniewał sie Pan, i zaginęlibyście z drogi sprawiedliwej.
13. Gdyby sie rozpalił w krocce gniew jego, bogosławieni wszytcy, ktorzy wierzą weń.
14. Chwała Ojcu i Synu, i Duchu Świętemu, jako była na początku etc.
Psalm Dawidow 3
Domine, quid multiplicati sunt.
1. Panie, czemu rozmnożyli sie, ktorzy zasmucają mię? Wiele ich powstaje naprzeciwko mnie.
2. Wiele ich mowią duszy mojej: Nie jest zbawienie jej w Bodze jej.
3. Ale ty, Panie, przyjemca moj jesteś, chwała moja i powyszający głowę moję.
4. Głosem moim ku Panu wołałem i wysłuchał mię z gory świętej swojej.
5. Ja spał i usnąłem, i powstałem, iże Pan przyjął mię.
6. Nie będe sie bać tysiącow ludu ogarnującego mię. Powstań, Panie, zbawionego mię uczyń, Boże moj!
7. Iżeś ty pobiłeś wszytki przeciwiające sie mnie przez przyczyny, zęby grzesznych starłeś.
8. Pańskie jest zbawienie i nad ludem twoim bogosławienie twoje.
9. Chwała Bogu Ojcu i Synu, etc.
Psałterz, albo kościelne śpiewanie krola Dawida, nowo pilnie przełożony z łacińskiego języka w polski według szczerego tekstu, Kraków, Hieronim Wietor, 1532 (transkrypcja Roman Mazurkiewicz).