Mikołaj Sęp Szarzyński
Sebastian Grabowiecki
Stanisław Grochowski
Kasper Twardowski
Hieronim Morsztyn
Szymon Zimorowic
Kasper Miaskowski
Maciej Kazimierz Sarbiewski
Daniel Naborowski
Łukasz Opaliński
Krzysztof Opaliński
Jan Andrzej Morsztyn
Zbigniew Morsztyn
Wacław Potocki
Wespazjan Kochowski
Stanisław Herakliusz Lubomirski
Józef Baka
Poeci "minorum gentium"
Samuel Twardowski
Jan Chryzostom Pasek
Jędrzej Kitowicz
Benedykt Chmielowski
Jan III Sobieski
Varia
Opracowania
Stanisław Samuel Szemiot
4/4
Summariusz wierszów (wybór)
wybór
- BARZO SZCZUPŁY I KRÓTKI PANEGIRYK...
- SUPLIKA
- KOMPARACYJA CZŁOWIEKA DO ŚWIATA,...
- CZTYRY KOMPLEKSYJE LUDZKIE,...
________________________________________
CZTYRY KOMPLEKSYJE LUDZKIE,
KTÓRE UWAŻYWSZY KAŻDY SWĄ NATURĘ ZROZUMIEĆ MOŻE
ROZDZIAŁ TYCH KOMPLEKSYJ
Czworaki ludzkiej rozdział słabej doktorowie
Upatrują natury i ziołopisowie,
Bo w prawokrewnej jedna, druga w cholerycznej
Zasadza się istocie, trzecia w flegmatycznej,
Czwarta w melankolicznym stopniu pozostaje,
Których wszytkich przymioty tuć wierszem podaję.
PRAWOKREWNA
W kim prawokrewna sobie natura obrała
Miłe siedlisko, temu też ofiarowała
Swojej istoty znaki, znaki pożądane.
Sąć to bowiem klejnoty nigdy nieprzebrane.
Ten postawy okrągłej, równej i pokornej,
Umysłu nabożnego, statury pozornej
Bywa, a ma afekta ludzkie w ręku prawie,
Że w każdej uczynionej bywa kochan sprawie.
A miewa też poniekąd gorącości w sobie,
Lecz w własnej przyrodzonej jest wilgotny dobie.
CHOLERYCZNA
Choleryczna natura mniejsze dyspensuje
Dary, które tym ludziom, w których jest, daruje.
A któż bowiem na oko nie widzi cholery,
Jakie stroi turnieje i jakie maniery.
Bywa suchy, rumiany, wzrostu wysokiego,
Lisowaty, gniewliwy i serca śmiałego,
Rozumu nie pożycza, wydoła wszytkiemu
Swym konceptem, te dary są cholerycznemu.
FLEGMATYCZNA
Flegmatyk pospolicie ni słowa dobrego,
Ani natury daru znajdzie dodanego
Sobie, tak flegmacyja jest jedną ohydą,
Bo też z niej i efekta niezgrabne wynidą.
Taki człowiek jest zimny, wilgotny, białego
Jednakże przyrodzenia, a ciała tłustego;
Snu z oczu nie wypuści, a rad często pluje,
Wzrostem wielkim każdego niemal wyceluje.
MELANKOLICZNA
Melankolik jest zimny, suchy, szpetny, mały,
Jest też zawisny, smutny, czarny, w myśl niestały,
Gruby, blady, nikczemny, a zawsze gniewliwy.
Rozśmiać się nierad często, lecz zawsze swarliwy.
Natura nie owszeki ta u świata miła,
Cierpieć jednak ten musi, kogo nawiedziła.
KONKLUZYJA
Tu się przeglądaj tedy, masz zwierciadło prawe,
Tu swej natury ujrzysz doświadczoną sprawę.
*Wg wyd. Stanisław Samuel Szemiot,
Summariusz wierszów
, wydał i opracował
M. Korolko, Warszawa 1981.
<<
strona
[1]
[2]
[3]
[4]